Battle Royale

Volslagen overschatte Japanse spektakelfilm, waarin het spektakel (en dus het popcornvermaakgehalte) eigenlijk ook wel meevalt. Het uitgangspunt is nog prima. In de toekomst wordt de jeugd in Japan gehaat, respect voor ouderen is daar sowieso groot natuurlijk. Er worden hele klassen naar een eiland verscheept om elkaar aldaar af te maken. Het was me niet helemaal duidelijk of dat nou ook als reality-serie op tv werd uitgezonden, net als die superhelden vs. monsters-gevechten in Big Man Japan. Takeshi Kitano speelt de leraar die zijn klas opgeeft (letterlijk/figuurlijk) en hij mag achter de controls zitten en de score doorgeven. De klas wordt uitgebreid voorgesteld, maar psychologisch gezien komt de film nergens van de grond. Er zijn wat bitchfights, er plegen er een paar zelfmoord en andere beginnen al hackend een plan op te stellen om te ontsnappen. Het wil echter allemaal maar geen spannende survival-feel krijgen. Misschien hadden ze nog meer moeten doen met de statistieken in beeld verschijnen. In plaats van slechts af en toe toe af te tellen, constant een plattegrondje en teller met 't aantal dooien. Typisch vind ik ook dat er op 't eiland steeds wisselende "kill zones" zijn, waar je niet mag komen, maar in de hele film belandt niemand er per ongeluk in. (Als dat zou gebeuren zou je worden opgeblazen dankzij een tikkende tijdbomketting, die iedereen om heeft gekregen)