21 Grams

Hoe langer ik erover nadacht hoe teleurstellender ie werd. Amores Perros blijft de beste van het "Babel-duo". En dat terwijl (juist) 21 Grams een fabuleuze cast heeft. Ik zat eerst op een verkeerd spoor en dacht dat het om een junkiefilm ging. Sean Penn is kapot, dus dat zou kunnen kloppen. Naomi Watts zit in de coke en Benicio Del Toro loopt ook rond als ex-convict en huidige Jesus Freak. Penn blijkt echter "normaal" ziek, sterker nog hij is niet eens een man van de zelfkant maar wiskundeleraar. (Let wel dit laatste las ik pas achteraf.. Tsja!) In de door elkaar gegooide mozaïekvertelling krijgen de drie natuurlijk wat met elkaar te maken. Naomi Watts heeft het meest te lijden, al weet de film geen emotie op te roepen. Sean Penn is en blijft (in deze film) een stalkende zak, die niet genoeg liefde heeft voor de actrice met 't allermooiste Engelse accent: Charlotte Gainsbourg. Blijft over het allerbeste lijntje met Del Toro, die jongens op rechte pad probeert te krijgen maar er 't zelf ook pas net bewandeld. Let op de rij-instructeur (Eddie Marsan) uit Happy-Go-Lucky die weer knap bezig is als enge priester. Del Toro zet ook de ellende in gang, waardoor (of waarna) hij een geloofscrisis krijgt. (De hele film gaat over schuld, boete en vergeving) Het verhaalmozaïek wordt steeds irritanter en overbodiger, waarna de film ook nog 't einde verknald door op het moment waar we zolang naar hebben zitten uitkijken het geluid weg te draaien voor een "drone". Simpeltjes.