vrijdag 11 juni 2010
Three Monkeys
Probeerde me gedurende de film te bedenken wat ik hier nou eigenlijk al over had gelezenl. Was dit Ceylan’s poging tot een plotmatige film? Zeker in 't begin met een dooie en een oplichtschema dacht ik echt een thriller/film-noir geserveerd te krijgen. Maar net als zijn eerdere werk, waarvan ik Uzak trouwens veel beter vond, blijft het kabbelen, al zijn er wel iets meer verwikkelingen dan gewoonlijk hoor. Een politicus krijgt een auto-ongeluk, laat zijn chauffeur (die niet in de buurt was) ervoor de gevangenis in gaan, waarna in de tussentijd de vrouw van de chauffeur vreemdgaat. Zoon krijgt wel wat door, na een duistere en fraaie scène waarin hij ziek wordt op het treinstation en te vroeg naar huis gaat. Dan zit er een knip in de film en is pa terug. En ja, die ziet meteen dat mevrouw in prachtlingerie loopt. Deed ze anders nooit. Dat gaat circulair mis. Vervreemdend en geslaagd is een klein kind vol blauwe plekken dat tot twee keer toe opduikt. Een simpel symbool, maar erg creepy en mooi. Net als de locatie waar het gezin woont trouwens, een gammel huis recht aan het spoor én aan het water.
Labels:
films uit de jaren '00,
Nuri Bilge Ceylan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten