Kan Door Huid Heen

Kan Door Huid Heen is vrij geslaagd, zeker voor een Nederlandse film, al blijft er als altijd genoeg te mopperen over. Rifka Lodeizen doet het goed, ze draagt de film nagenoeg helemaal in haar eentje, maar af en toe vind ik haar te tonelig. Wilde eerst grappen dat de 'Hollandsche film dus tieten' nog vóór de intiteling konden worden afgevinkt, maar daar is de film eigenlijk te serieus voor. De relatie van de vrouw is uit, ze loopt wat manisch door haar huis, bestelt pizza en wordt dan aangevallen door de pizzakoerier. Grote vraag is, is die aanval imaginair. Wat ik lang dacht. (Al is er een scène in een rechtszaal) Het stomme is dat een ander, nog veel ongeloofwaardiger element in het plot m.i wel imaginair moet zijn. Het zou in elk geval prima passen bij haar waanzinnige geestesgesteldheid. Minste element zijn haar nachtelijke chatsessies. Chatboxen in films, het ziet er toch altijd belachelijk uit. Het heeft hier meer weg van Hoe Overleef Ik Mezelf. Eerlijk gezegd begreep ik ook niet helemaal met wat voor wraak ze daar bezig was. (Ik zat te fanatiek 'dit is imaginair' te denken waarschijnlijk) Leuk trouwens dat Dan Geesin de soundtrack deed met rare glitch-piano-dingetjes. Alleen jammer van dat rare Engels van Charlie Dee en (zelfs) Anneke van Giersbergen.