The Hangover

Altijd al eens willen doen, ik turfde het aantal keren dat ik moest lachen tijdens deze mainstream-komedie. Resultaat: vijftien keer, in negentig minuten. Zowaar geen slechte score lijkt me. Toch is er ook wel het een en ander op de film aan te merken. Een groep vrienden gaat naar Las Vegas, als vrijgezellenfeest, vlak voordat een van hen gaat trouwen. Als ze 's ochtends wakker worden is de toekomstig bruidegom verdwenen. De grappigste en meest sympathieke van de drie overgebleven gozers is een baardige loser, broer van de bruid en geen onderdeel van de originele vriendengroep. Hij zorgt zonder meer voor de meligste en leukste grappen. In de andere twee zit een van de minpunten aan de film. Eigenlijk zijn ze allebei, en met name de overdreven coole leraar, ongelofelijke eikels. Je zou verwachten dat ze in de loop van de film vriendschap sluiten met de loser, die dat ook ontzettend graag wil, maar als ie daar aan het eind weer over begint kijken ze 'm nog steeds vol dédain aan. (Nu is ie ook wel de katalysator van alle problemen) Noem het realisme, ik zeg jammer. De rest van de film is namelijk over de top absurde waanzin met een gestolen politie-auto, strippers, Mike Tyson en een gestolen tijger (een duidelijke en leuke knik naar screwball Bringing Up Baby) Minste personage van de film is de homoseksuele Aziatische gangster. Niet alleen is de man een totaal, bijna discriminerend cliché, het is eigenlijk ook helemaal niet de film voor geweld.