A Zed & Two Noughts

Eén Greenaway was afdoende. (Ik bedenk me dat ik ook zijn Rembrandt-film heb gezien) Maar ik doelde hier op Drowning by Numbers, een maf vehikel waar ik gedurende de tijd toch wel redelijk positief over ben gaan denken. Dat gaat niet voor deze gelden, want A Zed & Two Noughts was eigenlijk gewoon saai. En zoals ik zei, met één Greenaway heb je al zijn trucjes, patronenverhalen en geintjes wel gezien. Een Z en 2 O's (lees Zoo) gaat over een dierentuin, een auto-ongeluk waarin twee echtgenotes van zoölogen omkomen, die vervolgens gefascineerd raken door dood en verval. (Typisch genoeg zijn de door de film gesneden beelden van rottende lijken nog het interessantst) Er is ook een of andere gestoorde dokter die bij het derde nog in leven zijnde slachtoffer van het ongeluk benen amputeert, zodat ze op een bepaald schilderij van Vermeer gaat lijken. (Er zijn klaarblijkelijk nooit benen op schilderijen van Vermeer!) Dat is zo ongeveer de beste grap. Verder wel wat aardige minimalism-thema's van Michael Nyman op de soundtrack.