Inglourious Basterds

Bijna te makkelijk te analyseren deze film. Het is zo overduidelijk waar het aan schort en waar het excelleert. Komt ie. De film mag dan Inglourious Basterds heten, eigenlijk komt die hele "gang" nauwelijks uit de verf. Behalve dan Brad Pitt en het ene momentje dat de Bear Jew een nazi doodknuppelt en dan een soort manische honkbal-rant houdt. De werkelijke ster van de film is natuurlijk de extreem gemene en extreem goedgemanierde Peter Heerschop-achtige SS'er Hans Landa, geniaal gespeeld door Christoph Waltz. Sterker nog eigenlijk zijn alleen de scènes waarin hij opduikt echt geslaagd. Dat zijn er gelukkig veel. Het is geen toeval dat het middengedeelte wat saai wordt, vooral de naar de geallieerde overgelopen Duitse actrice is m.i. een wat saaie rol. Het is ook geen toeval dat in die scènes rond haar in een café, waar Landa niet bij is, er een soort vervanger is. Eenzelfde achterdochtig nazi-type. Leuk detail daar, ze spelen een quizje en de man legt zichzelf uit puur plezier een extra handicap op. De eerste twee chapters zijn verreweg het beste, Landa op bezoek bij een Frans gezinnetje dat het een en ander te verbergen heeft, en de eerste nog redelijk geslaagde kennismaking met de Basterds. De laatste hoofdstukken zijn natuurlijk lekker bruut en vermakelijk, maar niet geniaal, wat je wellicht van Tarantino mag verwachten. Wel een sterk herstel t.o.v. Kill Bill en Grindhouse natuurlijk, en ach zijn stijl gecombineerd met WW2 (toch redelijk gewaagd) pakt op zich "leuk" uit.