Snake Eyes

Met een ingewikkeld en vooral lang openingsshot (Touch of Evil!) ben je verzekerd van aandacht. Je kunt in elk geval altijd in de filmnerd-lijstjes staan. En 't lijken ook vaak interessante films. (Iets met ambities?) Brian De Palma doet zijn best in Snake Eyes. Het openingsshot ís ook behoorlijk geniaal, Nicholas Cage is lekker Hans Teeuwen-absurdistisch op dreef als door en door corrupte cop die Atlantic City runt. Hij is bezoeker bij een bokswedstrijd, waar ook een minister is, die dan wordt afgeknald. Dit alles staat natuurlijk op camera, zodat we weer veel naar fast forward en rewind vanuit honderd hoeken kunnen kijken. (Een bekend De Palma-thema) Snake Eyes lijkt zo heel even zelfs op weg naar De Palma's beste, maar de verklaringen van de moord zijn me te melodramatisch, op 't laatst begint men haast te schreeuwen als in een Eminem-rap, het is ook jammer dat Carla Gugino niet de femme fatale is die ze eerst lijkt te zijn. Een moeizaam einde. Het hart van het verhaal is wel aangenaam simpel, desillusies voor Cage als blijkt dat iedereen is zoals hij.