Ten

Dit lijkt eerst Kiarostami's versie van Taxi. Een camera in een auto en dan maar gesprekken voeren. Tien stuks dus. Zou dat overigens een Nederlands concept zijn, dat Taxi, ik zou toch denken van niet, zo simpel en geniaal. Bbij afwezigheid van een meter die loopt, of betalingen an sich, begint langzaam te dagen dat dit geen echte taxi is. Moeder vervoert o.a. haar zoontje, andere familieleden en toevallige passanten. Altijd vrouwen. De vrouwensolidariteit zou in Iran wel, eh, "goed" zitten. De chauffeuse is gescheiden, wat haar door haar irritante zoontje in uitgebreide (en helaas ook terugkerende) discussies wordt verweten. Zet dat mannetje tegen de muur ofzo. Klein fundamentalistje! Een moeder die kiest voor haar carrière, dat is wennen in Iran. De chauffeuse zelf is overigens ook wel van 't opgestoken vingertje, tegen een hoertje. Ten duurt wat lang en is eerst en vooral een mooi experiment, Kiarostami was (logisch eigenlijk) niet in de auto aanwezig! Dus die zat waarschijnlijk op een bankje te wachten met wat voor gebabbel ze nu weer terug zouden komen.