vrijdag 4 juni 2010
Rosetta
Ik vind Rosetta eigenlijk net Lorna, alleen dan intrigerender. (Geldt dus voor film en personage) Rosetta is geen immigrante die haar droom probeert waar te maken, maar zomaar iemand aan de onderkant van de samenleving. Het lijkt alsof ze nog minder kansen dan Lorna heeft om iets aan haar situatie te veranderen. Na jaren in een caravan met d'r onaangename alcholistische moeder is ze totaal afgestompt, zozeer dat ze zelfs een (soort van) vriendschap binnen no-time verwoest. "Vriend" neemt wraak door als een soort mug met brommer Rosetta te achtervolgen en omcirkelen. Bzzzzttt. Prachtige en schrijnende momenten rond de wafelkraam en bij 't modderige meertje naast de camping, waar Rosetta visjes vangt. (Waarom zien we er geen gebakken en opgegeten worden? na) Dit was zeker de Dardennes-film waar mensen iebel van werden in de bios. Het begin is het echt erg, maar of 't went, of de woeste en onvaste camera-bewegingen worden allengs minder.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten