Autumn Ball

En Estland kan van de 'films around the world'-lijst. Mooi landje, mooie taal, dus daarom leuk om eens te zien. Maar dat is dan ook alles. Film draait om mensen die nog in een oude Sovjet-flat wonen. Het vreemde is, het gebouw is nogal armoedig, maar de bewoners maken vooral een rijke en verveelde slash vervelende indruk. Nare hipsters met relatieproblemen. Pas na een tijdje komen er wat personages bovendrijven die wel wat sympathie verdienen. Zo is er een simpele receptionist (inclusief zo'n pakkie) die zijn vrije tijd voornamelijk besteedt aan het versieren en verwennen van dames met zijn Peter Steeliaanse derde been. De statistieken houdt hij netjes bij in een schriftje. Als hij dan eindelijk eens méér denkt te vinden dan zo maar een vluggertje, brengt hij ontbijt op bed. Dat is in het laatste kwart van de film en zo'n beetje het eerste liefdevolle gebaar van wie dan ook in de film! Een oude (eenzame?) man die aan zijn keukentafel geinig met een opwindbaar aapje speelt, ontpopt zich razendsnel als pedofiel. Behoorlijk doffe ellende allemaal en het mist toch grotendeels de relativerende humor van een Kaurismäki. (Waar ik dit in de Volkskrant mee vergeleken zag worden) De soundtrack werkt wel, zelfs met de voor de hand liggende ambient/postrock van Godspeed You Black Emperor. (Wat in een film bijna té logisch lijkt)