Roger, Clarence en Oveur zitten in een vliegtuig. Zegt de ene... 'Roger.' Huh?' Zal ik als serious cat sikkeneurig doen? Dat zou in de malle wereld van de Zuckers betekenen dat ik dit stukje mét sik neurie. Hun trademark spervuur aan verbeelde woordgrappen dendert maar door. Een drinking problem wordt dan ook echt een drinking problem. Zo flauw dat het flauw blijft. Geef mij dan maar een woordgrap die op woordniveau scoort. Zoals de Jive dudes, wiens 'negro slang' (gheh...) op hilarische wijze van ondertiteling is voorzien. Wanneer het ganse vliegtuig in hoge nood naar een dokter speurt, verschijnt good ol' Leslie Nielsen als geroepen. Hij helpt de droogkloterij vooruit, en verlost zelfs een patiënte van enkele eieren. Dat neigt naar Japans absurdisme. Onnavolgbaar en niet eens meer uit te leggen. Leggen, get it? Voor het zover is, vermaken we ons met filmreferenties. Tatata, de vin, vanzelfsprekend. En Saturday Night Fever in een flashback. Díe film staat niet eens in de NY Times 1000. Schandalig. Zo cultureel relevant! In de marge doet de verslaafde maar verder absoluut doortastende reddingsoperatieleider aan Trump denken. Hij poseert alvast presidentieel voor zijn portret. Airplane verliest verder geen tijd. In tachtig minuten jagen we door elke mogelijk ingeving en uitgang. Short and snappy. 'I am serious. And don't call me Shirley.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten