'There's an expression of melancholy in his face, my dear.' Stemmige
Dickens-adaptatie van Lean. Een man die het misschien wel net té vaak in
de bekende werken zocht. Hier is hij echter absoluut op dreef. Net als
de cinematograaf Guy Green. We zien de wereld van Oliver in fenomenaal
chiaroscuro. Prachtige schaduwen. Warme harten lijden in donkere huizen,
daar waar slechts in de kleinste hoekjes goedgeplaatste lampjes branden.
Bestaat er eigenlijk een Oscar voor belichting? De rol van Oliver wordt
vertolkt dooor een Andy Schleck-menneke. Deze 'bag of bones' mag
verdraaid weinig zeggen, in een film die toch naar hem vernoemd is. Zijn
fraaiste momenten beleeft hij bij de 'coffin maker'. Een nacht tussen
de kisten. In een re-write zou ik hem best willen zien blijven. Daar zit
ook een goede film in. Eerst de angst voor de dood, en dan langzaam je
plek vinden in die bijzondere setting. In 'werkelijkheid' gaat Oliver
natuurlijk naar het grootste Londen. Daar wacht Fagin (Alec Guiness) op
hem, getooid met een veel grotere haakneus dan ze hem anno nu zouden
durven geven. Fagins smoezelige geldpaleisje ziet er ook weer prachtig
uit, al duurt het gappen met gabbers-plezier kort. Het einde kondigt de
latere Lean aan. Het wordt allemaal nogal massaal. 'Don't you want to be
a book writer?' 'I think I'd rather be a bookseller, sir.' Lean had het
kunnen zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten