'Mr. Bennett, you must find out what money they have.' Eén van de meest
geliefde auteurs van Hollywoodland, die Austen. En als je zo'n zinnetje
hoort... Kan het kapitalistischer? Onder adaptatie-studie-adepten mag
men de vele versies van Pride and Prejudice graag afwegen. Dit exemplaar
werd als 'supervrouwelijk', om niet te zeggen 'meisje-meisjes'-film
omschreven. Geen gelaagde inhoud, maar lagen aan jurken! De diepgang van
een dubbeltje dus. En een dubbeltje... Daarvoor doet moeder de hen geen
stap vooruit. Haar vijf gouden eieren (ik bedoel, dochters) moeten
miljonairs vangen. Zo kakeldekakelt een half uur voorbij. Lichtvoetig
trippelend, zelden venijnig pikkend. In de marge kunnen we meegiechelen
om het lelijke eendje. Zij leest 'Burke's essay on the sublime and
beautiful'. Met de entree van Olivier als Mr. Darcy krijgt de film wat
meer focus. Daar is dan toch weer een man voor nodig, zouden feministen
gruwelen. Darcy doet samen met zijn zus lekker vilein. Een schtick die
in de horrorfilm Crimson Peak nog alleraardigst werd geleend. 'I'm in no
humor tonight to be of consequence to the middle classes at play.'
Greer Garson bekt terug, maar de weemoed en de galante scherpte van een
Little Women blijven achter de groene heuvels verscholen. Hollywood
maakt van Engeland een maniertjesland. 'Lacks-a-daisy!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten