'You ought to stop at a filling station and get pumped up.' Hebben we
een humeurtje vandaag? Zeker. Niks snoetige meisjes. Deze divas zijn
'snooty'. In een chaotisch vrouwenhuishouden wonen een tiental actrices 'in wording'. Hosselen voor het beetje huur, en dan hopen om ontdekt te
worden. (Zonder al teveel panties te moeten verwijderen.) Stage Door – noem
het een musical zonder liedjes – barst van het vertrouwen. Zo opent de
film met een hele zwik expres slechte wisecracks, opdat dáár weer
(betere) wisecracks over gemaakt kunnen worden. Nog gewaagder, sexy Ginger
Rogers doet een expres slecht dansje. En het is zo'n beetje haar enige
dansje! Tot overmaat van ramp geeft Katherine Hepburn ook nog even een
expres slechte toneelperformance. Chaos reigns dus. En ja, dat is fijn.
Zeker op screwball-tempo. Niet nadenken, gaan. Zelfs de kater blijkt een
poes. Miauw! Hepburn maakt als laatst aangekomene in huize Foot Lights
een gedenkwaardige entree, getooid met heuse Tommy Cooper-hoed. Zelfs
heur haar piekt er even verstrooid tussenuit. De andere meisjes weten er
wel raad mee. Toch bereikt juist Hepburn – met a little help from a
friend – het grote podium. Tegen die tijd schuift de film
alleszins galant op van gein naar pijn. Een beetje zoals Bullets on
Broadway dat jaren later deed. 'She ain't exactly a flat, dearie, just a
slow leak.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten