Nick Nolte lijkt hier verbazingwekkend veel op Jack Nicholson. De Nicholson van The Shining die langzaam doordraait. Nolte is een gescheiden agent, die nauwelijks met zijn dochter op kan schieten en worstelt met drank, zijn vader (met losse handjes) en, nou ja, het leven an sich. Hij denkt op een gegeven moment een moord op te spoor te komen en ontpopt zich als een onvoorspelbaar gewelddadig figuur. (Net als zijn vader vroeger, precies het punt wat de film wil maken) Dit wordt in een aardige constructie uitgelegd door Willem Defoe, de verteller, die maar heel even in 't verhaal voorkomt. Intrigerend, dus slim gedaan.
dinsdag 19 augustus 2008
Affliction
Nick Nolte lijkt hier verbazingwekkend veel op Jack Nicholson. De Nicholson van The Shining die langzaam doordraait. Nolte is een gescheiden agent, die nauwelijks met zijn dochter op kan schieten en worstelt met drank, zijn vader (met losse handjes) en, nou ja, het leven an sich. Hij denkt op een gegeven moment een moord op te spoor te komen en ontpopt zich als een onvoorspelbaar gewelddadig figuur. (Net als zijn vader vroeger, precies het punt wat de film wil maken) Dit wordt in een aardige constructie uitgelegd door Willem Defoe, de verteller, die maar heel even in 't verhaal voorkomt. Intrigerend, dus slim gedaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
In het bijna vergelijkbare, maar nauwelijks interessante Fireflies In The Garden (Dennis Lee, 2008) is Willem Defoe ditmaal de foute vader. Van Paul Schrader verscheen dit jaar op Criterion een hele mooie uitgave van zijn Japanse biopic Mishima: A Life In Four Chapters (1985). Zeker de moeite waard.
de broertjes Schrader zijn interessant. Misschien ook wel iets onderschat? Zeker een key element in het succes van Scorsese. Paul dan.. die Leonard is nog interessanter eigenlijk, - wikipedia facts- qua leven.. hij zat in de Yakuza scene terwijl ie overdag Engelse las gaf.
kortom Mishima op de lijst, en Mosquito Coast ook, mooi boek (en van Weir!)
Een reactie posten