'Sometimes
the truth is actions, not words'. Moderne tijden. Ik keek deze western
nadat ik een staaltje YouTube-huisvlijt tegenkwam. Iemand heeft de film
met veel liefde tot Lambchop-
videoclip omgetoverd. Een geniale ingeving,
want Paperback Bible vormt de perfecte holster. De titel geeft al een
cruciale plot-hint, en ook in de tekst peinst Kurt Wagner over de
commerciële aspecten van geweren. En wat is een western zonder
shoot-outs en eenmanszaakjes? Je geld of je leven! Gambler Dean Martin
laat in de hoofdrol de kaarten goed ritselen. Hij croont zelf de
openingstune, maar emuleert het accent van tegenspeler Mitchum. Die
zingt als priester trouwens wél on screen – en hij doet dat zoals hij
acteert. Lekker bombastisch. Pas na een kwartier merkte ik dat er iets
vreemds aan de hand moest zijn. De Afro-American, die aanvankelijk nog
traditiegetrouw angstig kijkt, deals into the action. Mooi. Yaphet Kotto
verricht performatieve daden. Dit is dus helemaal geen minor western uit
de klassieke periode! De film stamt uit 1968, en heeft ook meer weg van
een killer mystery. Helaas zijn de meeste spelers (en regisseur
Hathaway) toch nog iets te anachronistisch om op Altman vooruit te kunnen
lopen. Mitchum bromt 'I was aiming at the spaces in between', maar de
film schiet degelijk ingevet on target. Trumpisms, die verkopen het
best. 'Me first, nobody second.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten