'It's a cathouse on wheels.'
Ouderwets staaltje gangster trippin' met Wilder & Pryor. Het kost
per trein dagen om de USA te doorkruisen, dus er is tijd zat om al
hobbelend, knotsgekke avonturen te beleven. Some like it hot! Alleen een
Echte Amerikaanse film kan als potentieel zoet niemendalletje gekruid
worden met tal van moorden, geile vrouwtjes, fat/fedboys en rassenkwesties,
terwijl Mancini droogjes onverstoorbaar zijn romantische nootjes blijft
pingelen. In feite en idiote botsing dus, en da's precies waar alles op
uitdraait. Gene Wilder speelt een van zijn betere rollen. Hij gaat de
kittige treinromance met Jill Clayburgh heel lief aan. Bedachtzaam
bijna. Totdat de fase van Donnie's tuingrappen aanbreekt! Ik had in mijn
handen gewreven wanneer verleidster Jill werkelijk femme fatale bleek,
maar dat vonden de makers toch net een genre teveel. Nu hebben ze meer
tijd voor visuele grollen. Een van de trein gedonderde man met een zeer
dringende behoefte aan een auto, wordt gepasseerd door een truck vol
auto's... Halverwege plaats bestemming arriveert autodief Richard Pryor,
en hij haalt de 'duistere' kanten van Gene boven. 'Al Jolson made a
million bucks looking like that.' De ware, Trumpiaanse bad boy raakt zo vergeten, maar het einde wordt gelukkig niet gemist. Jan de Bont
zou tevreden zijn. 'I think I'll just eat in my room.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten