donderdag 13 juli 2017
The Witch
'We are your judges, and not you ours.' Hollands strenge vroomheid in de primitieve staat Amerika. Heel even zien we indianen, maar een immigrant heeft zijn gezin dan al buiten de 'plantation' geplaatst. Hij gaat liever zelf de strijd aan, en dat zal 'm in dit grimm-ige sprookje bezuren. Je kunt het kind wil uit de middeleeuwen halen, maar hoe haal je de middeleeuwen uit het kind? De soundtrack gilt alvast intens, en schilderachtige wolken pakken zich indringend samen. Langzaam begint het gezin te ontsporen. De gekte krijgt nog een tikje extra vervreemding mee dankzij het Shakespeariaanse taaltje. 'I've never meant to become a shrew to thee.' Natuurlijk zijn er bijbelse passages. Een prachtig belicht avondmaal. Hout hakken als een toekomstig offeraar. Elk gezinslid wordt aangestoken door reli-koortsig schuldgevoel en door zelfhaat. Dan is de zondebok snel gevonden in een meisje dat ontwaakt tot vrouw. De naam Thomasin klinkt toch al als damnation. Maar ook de andere kinderen houden zich niet gedeisd. 'They cannot tame their natural evils'. Horrorfilm The Witch intrigeert omdat het te midden van de barokke waanzin en het uitzinnige surrealisme altijd iets realistisch weet te behouden. Onversneden liefdewerk in haat. The Exorcist zonder exorcisme, met een héél bijzondere schurk. 'Wouldst thy like to live deliciously?'
Labels:
films uit de jaren '10,
Robert Eggers
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten