'Holy cats. Holy, holy cats.' Regisseur
Vincenzo Natali zal de 'escape room' vast niet uitgevonden hebben, maar
ik denk dat zijn cultklassieker wel een grote rol speelde in de
popularisering ervan. De simpelste horror-trope (vastzitten in een
kleine ruimte) maximaal uitgebuit, nog een paar jaar vóór Fermat's Room.
Wiskunde speelt ook in Cube een rol, al gaat het hier toch vooral om de
fysieke ervaring, het pure gevaar. Eigenlijk piekt de film daarin wat te
vroeg. Hét moneyshot van de film verschijnt al in minuut drie, nog
voordat iemand wat zegt. Kwesties van timing daargelaten, is het wel een
binnenkomer van jewelste. Hoe een kijkdoos zich tegen je keert. Het
geld zit in de looks van het mechanische doolhof. Een gematerialiseerde horror vacui. Vreemde patronen en merkwaardige belichting zorgen
voor een paar klasse-shots. De acteurs die ín de 'attractie' belanden
hebben helaas minder niveau. Van een betekenisvolle dialoog komt het in
de chaos nooit. (Daar maakte Natali in opvolger Nothing iets meer tijd
voor.) Nu staan óf hangen de pooppetjes vooral tegen elkaar te
schreeuwen. Pas met de entree van de raadselachtige 'auti' boy krijgt de
film verbaal de juiste vervreemding, passend bij de Kafkaëske locatie.
Alle anderen schakelen ook een tijdje bij in gekte. 'An hour is as long
as I say..' En de auti, hij heeft hét woord. 'Astronomical.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten