vrijdag 28 juli 2017
Hot Tub Time Machine
'The taxidermist is stuffing
my mother.' Advertentiespel-titel leidt tot simpele pitch: Back to the
Future met T&A. Dat moet iets voor Seth Rogen zijn, maar hij doet
zowaar niet mee. Een verademing. Op wat onsmakelijke momenten na zit Hot
Tub Time Machine best aardig in elkaar. In die moderne
retro-stijl brengt de film een ode aan de jaren tachtig. Of preciezer,
aan de fílms van de eighties. Het verleden ziet eruit als de bios van
toen. Personages spreken op z'n Michael J. Fox, en rennen zich rot door
Porky's universum, een plek waar het grootste gevaar van frat boys komt.
(Ik zat aan Thierry Baudet te denken.) John Cusack speelt de hoofdrol,
zonder ghetto blaster. Zonder vrouw zelfs. Vroeger, ja toen werd er wel
gescoord. 'I fucked your sister!'. Helaas doet Joan Cusack niet mee. Ik
zou er een pastiche-bonuspuntje voor hebben gegeven. Wat meer Groundhog
Day-bespiegelingen waren ook welkom. Dit blijft een film van lulletjes
met lolletjes. Het bittertje ontbreekt, maar muzikaal werkt de
tijdmachine feilloos. Niet alleen door klassieke kanonnen als Public
Enemy en Talking Heads, maar vooral dankzij bands die inmiddels in een
vergeten tijdlijn bivakkeren. Scritti Politti! Bakken hairmetal. Glad
met ballen. 'Even among the gentle prairie squirrels the mateless male
is subjected to a humiliating ritual.'
Labels:
films uit de jaren '10,
Steve Pink
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten