maandag 10 juli 2017

Culloden

'This is grapeshot. This is what it does.' De Brexit komt nabij, een mogelijke Schotse afscheiding daarmee ook. Zo'n 250 jaar geleden stonden de rokken-clans al tegenover de Engelsen, ergens 'on a field in Culloden'. Regisseur Watkins laat de deelnemers aan de 'laatste' veldslag zichzelf voorstellen, en doet zelf ook een descriptief duitje in het zakje. Soms gortdroog als een passage uit de roman Montalliou, dan weer met een sardonisch gevoel voor humor. Hij parodieert een BBC oorlogsdocu, in een BBC oorlogsdocu! 'I'm going to make myself shout, to have myself heard.' Een tweede vergelijking die zich onherroepelijk opdringt voelt nog knulliger. Langs de Lijn, inclusief voor én nabeschouwing. 'How do you feel?' Toch meent Watskins het serieus. Zijn dreinende Gerri Eijkhoff-gimmick overstijgt gaandeweg de lol, naarmate de ellende duidelijker wordt. De armesloebers zijn namelijk weer eens de klos. Hun iconische koppen in frontaal zwart-wit voor de camera. De zwerende gezichten op standje oneindig. Dat contrasteert heftig met de 'Schotse' Stuart-prins, die hen in dit onzalige plan heeft gestort. Zijn lipje trilt niet van wonden, maar van Trumps arrogantie en Boris Johnson's irrealiteitszin. De moderne ijdelheid is van alle tijden. Bonnie Prince Charlie, een man zonder daden. 'This is the system of the clan.'

Geen opmerkingen: