Shiri

'It's a lovely wednesday when our fish take a bath.' Lang geleden kocht ik een zwik Zuid-Koreaanse dvd's, toen de plaatselijke cultvideotheek 'instortte'. Guilty pleasure Shiri blijkt daarvan net mane cultuursociologisch interessant. Samsung stak er duidelijk vele miljoenen in. Naast kogels schieten er dus ook vele producten langs. De investeringen loonden. Aan de thuiskassa brak Shiri alle records en 'on screen' weet men met HK en Hollywood te wedijveren. Dat begint al bij de oenige McGuffin: een nieuw soort 'waterige bom'. Iets voor Nicolas Cage, wellicht. De premisse wordt desondanks droog als een academisch voorstel uiteengezet. Dapperder is het gebruik van de Noord-Zuid tegenstelling. Zó'n grote slechterik woont er nu eenmaal niet naast de Amerikanen, en  ik denk ook niet dat ze 'm anders zouden durven inzetten. De Noord-Koreanen blijken Universal Soldiers. Ze infiltreren zelfs een 'peace match'. Helaas was het nét te vroeg voor een Guus Hiddink-cameo. Gelukkig stroomt er naast haat ook weemoed door de film-aderen. In een peperdure mall converseren de zuidelijke agenten terwijl er een blikkerige versie van Brechts Dreigroschenoper klinkt. Het arme noorden heeft duidelijk heel wat meer te winnen bij de 'unification'. Een perfecte, Grieks-tragische realisatie zet de finale stijlvol in gang. Locatie: een aquaria-winkel. Een beetje leip blijft het altijd met Koreanen.