'He eyed you up like a Big Mac during
Ramadan.' Zou de titel Divines een cynische verwijzing naar Intouchables
zijn, of zoek ik het nu weer te ver? We duiken in elk geval de voorsteden in
met de 'schoffies'. Zij willen zich ook best dansend richting rijkdom
opwerken. 'Money, money, money!'. In een knallende scene gaat een
Roma-meisje tekeer op school. Alle frustraties van de banlieu komen
eruit. Nooit een betere kans krijgen dan receptionist worden... Alsof je
daarmee diezelfde banlieu uítkomt. De woonsituatie van het meisje is
eigenlijk nog een stuk slechter dan de bekende flatgebouwen. Een 'kampje' met
provisorisch sanitair, waar zelfs sjoemele drugsdealers om lachen. Toch
weet de krullenbol zich samen met haar Afrikaanse vriendin
overal te vermaken. Divines toont een diepgaande kennis van de wereld
der krochten en gangetjes, veel meer dan het verwante Black.
Girlhood-potentie schittert zelfs aan de horizon. Maar net als een
indringende karakterstudie op poten staat, volgen er wat voor de hand
liggende, filmische spektakel-episoden. Het goedbedoelde antiracisme
pakt bijna racistisch uit. Zo melodramatisch dat het wellicht toch als
een trapje richting tearjerker Intouchables moest dienen. Wél blijft de
wisecrackende vriendschap tussen de twee meisjes innig. Dunya en Desi,
zonder witte Desi. Maar met Dounia. 'Crickets zijn de future, Bics are
shit!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten