'The
added flavour of urban living.' Finland, Makelaarsland. Op pad met de
'firmaa-aauto'. Zo zien we Helsinki eens van de duurdere kant. Euro's
doen de ronde. Zelfs het racket dat uit woede gesloopt wordt, wil niet
breken. Het chique plotlijntje rond een makelaars-stel raakt echter al
snel – en overigens ook wel op hun eigen initiatief – verknoopt met met
de zelfkant van Tarantino-figuren en 'hey hey hey'-surf. Schelden in het
Fins klinkt verdomd eloquent. In de verte verschijnt een Lidl. De
makelaars-madame vindt haar evenbeeld in een kleine bitch. Een vroegwijs
kind, dat iets teveel lesjes van haar criminele pa heeft geleerd. Maar
zijn de witteboordcriminelen zoveel braver? 'You have your shit and I
have mine'. In het eerste, nogal flauwe deel van de film, schmiert
iedereen er lekker Hollands op los. Eentje lijkt zelfs sprekend op
Porgy Franssen. De kruimelcrimineel kampt met heel alledaagse
probleempjes op het fysieke vlak. Ik zei het al, het is generieke Tarantino.
Gelukkig belandt de hele bups onnavolgbaar achtervolgd in het
hinterland. Zo kennen we het slackerende Finland weer, van zodra het op
Japan gaat lijken! Daar waar droogkloten elkaar muggen afvangen. De
guitar ramblings op de soundtrack worden ook steeds Jarmuschiaanser. En
wanneer ik nu toch tig nationaliteiten heb genoemd, concludeer ik: don't
mess with the Est.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten