Aleksandra

Vreemde film. Een oud dametje (Aleksandra) stapt in een trein vol soldaten, op weg naar 't front. Ze zucht, puft en klaagt de hele film lang. Eerste half uur is dat vooral irritant. Waarom ga je dan, denk je. Nou, om haar kleinzoon te ontmoeten. Het Russische front is grauw/gelig en de verwachte bende. De hele film lijkt wel een sepia-foto. De koppige vrouw banjert door 't kamp, maar de film wordt pas interessant als ze het nabijgelegen kapotgeschoten stadje bezoekt. Ze babbelt wat met de lokale (Tsjetsjeense) vrouwen en een mede-bejaarde vrouw sleept 'r mee naar haar oude flatje. De vrouwen delen een moment. (Het beste van de film) Vreemd wordt het terug in 't kamp als de kleinzoon de haren van Aleksandra vlecht in een bijna incestueuze scène.