The Band's Visit

Fijne film. Het is wel even wennen aan de ingetogenheid. Als 'n Egyptische politieband Israël bezoekt, verwacht ik op een of andere manier een vrolijke, swingende soundtrack. Zelfs als het orkest bij officiële gelegenheden droevige Om Kalthoum-klassiekers speelt, zou ik nog denken dat ze als ze in een dorpje verzeild raken, maar snel wat vrolijke volksdeuntjes spelen. Niet dus, maar 't past uiteindelijk wel hoor. Het orkestje moet naar de Arabische enclave Petah Tikva (goede voetbalclub ook) maar belandt in een gat met een enigszins vergelijkbare naam. Dit is redneck-Israel waar de mensen werkloos zijn en een beetje doelloos rondhangen. Het orkest bestaat uit acht man, waarvan er drie reliëf krijgen. De oude bandleider is de beleefdheid zelve, terwijl de jonge violist de charmeur uithangt en liefdeslessen geeft. Zij bivakkeren bij de ("losbandige") restauranteigenares, die heel blij is dat er eindelijk wat gebeurd. De meest treurige man is de klarinettist, die al jaren puzzelt op een concerto, hij belandt bij een vijandig Israëlisch gezin, dat niet meer doet dan ruziën. The Band's Visit wordt nergens sentimenteel, blijft misschien zelfs wel iets te understated, maar het is een mooie heldere film over één dag en één nacht. In hun lichtblauwe pakkies lijken de mannen trouwens wel wat op San Marino officials!