woensdag 10 juni 2009
Lady Chatterley
Boek nooit gelezen. Dit is een Franse versie, die de personages wel gewoon in Engeland heeft gelaten. Je zou denken verander de plaatsnaampjes in Franse etc. Ach ja. Heeft eigenlijk wel de thematiek van Far from Heaven. Vrouw valt voor de tuinman. Haar eigen man is verlamd uit de Oorlog teruggekomen, waardoor ze zich heel ongelukkig/depressief voelt. (Kortom ze heeft een beurt nodig) De tuinman is eigenlijk een lelijke primitieveling, maar toevallig de enige aanwezige. Raar foutje, na vijftig minuten klinkt er ineens een voice-over, terwijl daarvoor de info in ouderwetse stomme film-tussentitels langskwam. Veel stoerder. De voice-over verdwijnt ook meteen alsof ze vergeten waren 'm daar te deleten. Tot ie anderhalf uur later wéér terugkeert. U ziet, het is een lange film, waar de hoofdpersonages niet veel meer doen dan wippen. Een echte connectie is er niet, het begint dan ook treurig te worden, al is naakt door de regen rennen wel een mooie (Scandinavische!) vorm van bevrijding. Aan 't eind gebeurd er ineens heel veel, vertelt door die voice-over. Allemaal zwaar irritant (had het einde niet eerder gekund?) maar ik vergeef 't ze, dankzij een ijzersterke slotscène waar de twee elkaar dan eindelijk eens met elkaar praten. Of eigenlijk vooral de man die z'n (herkenbare) angsten uitspreekt.
Labels:
films uit de jaren '00,
Pascale Ferran
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten