The Last Days of Disco

You can't worry about what misinterpreters think! Derde en tot op heden laatste Stillman. Up there met zijn debuut Metropolitan, enkel het verhaal is iets minder gefocust en meer een random sfeerbeeld. Van de laatste dagen van disco dus, wat vanzelfsprekend voor een leuke soundtrack zorgt. Dit is Stillman's film met de hoogste dosis star-appeal, want Kate Beckingsale en Chloë Sevigny vormen het middelpunt als ruziënde huisgenootjes. Eerstgenoemde is arrogant/popi, die het muurbloempje Chloë wel 'ns wat tips zal geven. Niet nodig, want Chloë schittert vanaf het begin, haar fans moeten zeer zeker kijken. Daaromheen zwerven de gebruikelijke personages/acteur uit Stillman's eerdere werk, waaronder Chris Eigeman als gesjeesde student, nu manager van een disco, waar de baas zich met illegale zaakjes bezighoudt. Hijzelf ook trouwens: "I'm not an addict, I habitually use it." In het eerste gedeelte van de film is disco nog booming, maar daarna zijn er ineens beelden van de vernietiging van 1000 discoplaten op een honkbalveld. (Que? Nog echt gebeurd ook!) Waarna disco (dus) sterft. De mensen zijn moe. En aangezien ook de soa's opkomen, zou je haast denken, viel de neergang van disco samen met de opkomst van aids. Chloë lijkt daar ook weer (Kids toch?) het slachtoffer van te worden, maar het is een andere "H". Een aanrader en doodzonde dat die Stillman al tien jaar loopt te puzzelen op z'n next move.