zaterdag 13 juni 2009
In Bruges
Entertainment for sure. Het is even onduidelijk wat voor film dit moet worden. Twee mopperende huurmoordenaars (Farrell en Gleeson) die balen dat ze in Brugge moeten schuilen, dat wordt toch een komedie? Een beetje misschien, maar al snel blijkt dat Farrell een of ander trauma met zich meedraait, waar ie opvallend zwaar onder gebukt gaat. Het is zeker zijn eerste klus geweest. Geen echte huurmoordenaar dus eigenlijk, net zoals Gleeson er eigenlijk min of meer ingeluisd is. Jammer ergens, maar ja, we moesten natuurlijk wel wat sympathie voor de personages kunnen voelen. De plotwendingen zijn allemaal goed voorspelbaar en je moet ook tegen dwergenhumor kunnen. Thekla Reuten doet ook mee, ik had ze niet herkend maar durfde te wedden dat 't een Nederlandse actrice was. Kan het accent zijn, maar ook de typische oerstomme/koppige don't mess with me-rol. De film wordt ondertussen langzaam steeds gewelddadiger, bijna te, voor de (sprookjesachtige!) kerstsfeer die in Brugge hangt. Het einde is erg slim, alles komt bij elkaar, al had de Fellini/Shakespeare-droomsfeer nog wel iets sterker mogen worden aangezet. Ook jammer dat 'r toch nog een glimpje hoop overblijft...
Labels:
films uit de jaren '00,
Martin McDonagh
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten