Charlie Wilson's War

Elke oorlogsfilm is natuurlijk gewoon entertainment. Maar hier voelde 't wel weer een beetje itchy. Het is grotendeels een vrolijke boel namelijk, dankzij Charlie Wilson. Een man die zich à la Hefner laat omringen door bunny's. (Ik dacht Lindsey Lohan te herkennen, niet volgens de aftiteling) Hij is congreslid voor een of ander gat in Texas. Doet een beetje coke en voert geen reet uit. Kennis van zaken heeft ie vreemd genoeg wel, blijkt als ie zich plotseling gaat interesseren voor Afghanistan. Zijn even rijke als foute extreem-rechtse donor Julia Roberts wil dat de Amerikanen daar de Afghanen gaan helpen de Russen af te knallen en Wilson zegt zijn best voor 'r te doen. En dat doet ie. Heeft ie wel de hulp voor nodig van zijn lieftallige assistente Amy Adams en vooral Philip Seymour Hoffman als cynische CIA-man. Hoffman steelt weer 'ns de show, hij is erg grappig en zijn personage is ook nog het enige met een beetje common sense. Al sneuvelen er desalniettemin af en toe wat ruiten (I spend the last three years learning Finnish!) Vermakelijke film dus en natuurlijk wil de film dat je gaat zitten nadenken over de situaties nu. De "end game" in Irak bijvoorbeeld.. Nu de Amerikanen de boel daar met al die manschappen onder controle hebben.. Moeten ze wel vertrekken? We'll see.