Barcelona

Stillman's tweede. Hij neemt één acteur mee uit Metropolitan, die min of meer een logisch vervolg speelt op zijn rol, al heeft ie dan hier een andere naam. Een aarzelende overdreven zelfreflecterende yup, die als salesmanager in Barcelona werkt. Zijn neef, een wisecrackende asshole á la Randall uit Clerks, zit bij de marine en valt (als altijd) onverwacht binnen. Hij moet de komst van een of andere vloot voorbereiden, niet dat we 'm iets zien doen, behalve dan dat ie constant in zijn legerpakkie rondloopt, wat bij de Spanjaarden (aan 't end van de Koude Oorlog) niet in goede aarde valt. Wat hem dan weer ergert. Terecht, krijg je 't gevoel in deze film, wie zijn die Spanjaarden nu helemaal om 't Europese vingertje te heffen, terwijl ze even daarvoor nog gezellig met een dictator zaten! In de film zelf wordt, net zoals in Metropolitan, veel geluld, in lekkere dialogen, vol gegein en gediscussieer. De dramatische wending tegen 't einde is dan ook haast te gewelddadig. Barcelona is leuk, maar gaat niet zo diep als Metropolitan, daar hadden een hoop personages diepte en hier zijn 't er hooguit twee, terwijl de rest vrij clichématig blijft. Zeg maar de yuppen-versie van L'Auberge Espagnole.