Boiling Point

Vroeg werk van Takeshi Kitano en een klein pareltje. Ook hier lummelen yakuza op 't strand, dus slecht kan 't nooit wezen. Op het plot moet je niet letten, chaotisch en vol toevalligheden. Er zijn mensen die beweren dat 't allemaal een droom is en bij het gedoe met 'n tankwagen zou ik 't bijna geloven. Maar, zoals altijd is 't leuker om het gewoon allemaal voor "waar" aan te nemen. Twee doodsimpele figuren honkballen en repareren auto's, maar belanden dan uit wraakgevoelens in de wereld van yakuza. Dat is zo ongeveer halverwege, waar Takeshi himself voor 't eerst opduikt. Hij speelt een van zijn grappigste, meest cynische rollen. Vol vrouwonvriendelijkheid, semi-verkrachtingen en andere gemenigheden, ik lag in een deuk. Echt. Zijn blik als hij met een fraaie bos bloemen bij een yakuza-baas aankomt en er ineens iets (u kunt raden wat) met die bloemen gebeurd. Onbetaalbaar.