dinsdag 9 juni 2009
Into the Wild
Typisch zo'n film waarvan de mededelingen in de aftiteling (en vooral de foto) meer doen dan de tweeënhalf uur ervoor. Ja, het is op feiten gebaseerd. Ai. Het hoofdpersonage (die zich Alexander Supertramp noemt) doet een Grizzly Man terwijl acteur Emile Hirsch daarvoor een Machinist moet doen. De film laat een (in mijn ogen) cruciaal detail weg, wat zelfs in z'n Wikipedia-artikel in één zinnetje wordt afgedaan. De jongen komt uit een gebroken gezin, gaat studeren, raakt verliefd en dan sterft zijn love interest! Dat laatste lijkt me net zo'n katalysator voor zijn zelfdestructieve gedrag als z'n fucked up family. Al is pa (William Hurt) letterlijk en figuurlijk een ware Loekasjenko. Na zijn studie geeft de jongen zijn geld aan Oxfam en begint te liften. Hij komt mede-loners tegen die stuk voor stuk een verloren zoon in 'm lijken te zien. (Hippiemoeder Catherine Keener en oude man Hal Holbrook) Hijzelf lijkt 't meest te hechten aan z'n baas (Vince Vaughn) voor wie hij een graanoogst binnenhaalt. Waarom wordt niet echt duidelijk, maar hoe die man wordt afgevoerd is ook vrij bizar. Als 't echte leven zullen we maar zeggen. Into the Wild wordt natuurlijk niet lineair verteld, ik zou 't ook wel eens in die vorm willen zien. Er is een overbodige voice-over van zus en er wordt geschakeld tussen zijn reis en 't eindpunt Alaska. Dat moet het grote spirituele avontuur worden, maar 't wordt natuurlijk een drama, verkapte zelfmoord als je 't mij vraagt.
Labels:
films uit de jaren '00,
Sean Penn
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten