In the Valley of Elah

Haggis neemt zoveel hooi op de vork dat ie dit keer (na Crash) toch echt uit de bocht vliegt. Met als pathetisch dieptepunt het gedoe rond een vlag (zowel aan 't begin als 't einde) en de enige manier waarop hij de emoties van hoofdpersonages Tommy Lee Jones en Susan Sarandon weet te behandelen is in één zielige sequentie vol orkeststroop. Weinig subtiel allemaal. Nee, dit was pas echt een goeie film geweest als 't plot simpeler was gehouden. Een vaderlandslievende oud-militair gaat op zoek naar zijn AWOL-zoon. De zoon is net terug uit Irak, dus gestresseerd, is 't zelfmoord? En dan maar een beetje rondrijden. Nu wordt de zoon al snel gevonden, en begint een meer detective-achtige story met Charlize Theron als detective, Mexicaanse drugsdealers en uiteindelijk toch weer terug naar het oorlogs-stress-syndroom. Ander "cringing" dieptepunt is trouwens als Jones voor 't zoontje van Theron een verhaaltje verteld. (Zie titel) Het valt nog mee dat Theron en hij niet wat krijgen. Wel twee dingen geleerd. In de buurt van legerbases stikt 't van de stripclubs en, helemaal naïef van mij, het (halve?) leger is aan de drugs.