Import/Export

Een doffe poel van ellende. Met name de scènes in 't Oostenrijkse bejaardenhuis zijn bijna niet om aan te zien. "Heb je weer in je broek gepist?" Hardhandige wasbeurten. En waren die bejaarden wel acteurs? (Duh, nee) Op andere manieren is 't stiekem wel grappig als een rijtje dementerende oudjes in hun bedjes mompelt/pruttelt/gebeden zegt. ("Oh God breng me naar mijn moeder" Es stinkt!" etc.) In 't bejaardenhuis werkt het Oekraïense hoofdpersonage, thuis verpleegster, nu schoonmaakster, die natuurlijk gediscrimineerd wordt door hogergeplaatste collega's. (En eerder al door een andere baas) Tegenover haar staat 't verhaal van een Oostenrijkse werkloze jongen, die met z'n stiefpa door 't Oostblok rijdt om daar wat gokkasten te plaatsen. Ze komen langs de bekende taferelen van zigeunerflats waarnaast het afval gewoon metershoog ligt opgestapeld. Stiefpapa is uit op seks en heeft eindelijk beet als hij een Oekraïens meisje kan vernederen (Dit echoot het begin waarin onze verpleegster het een tijdje in de webcamsexindustrie probeert) Kortom, geen greintje licht. En dat twee uur en een kwartier. Ik vond 't teveel van 't goeie, eh, slechte.