TBS

Met Dunya & Desie vermoedelijk de beste Nederlandse film van 't jaar 2008. Deze zit 'n beetje op 't niveau van een Amerikaanse tv-film. Erg fraai geschoten, goeie duistere muziek, en samen komt dat op de beste momenten toch wel tot de creepyness van Se7en, of op z'n minst een acceptabele poging daartoe. (Een slachtoffer dat uit een vrieskist wordt gehaald!) Theo Maassen is redelijk als TBS'er, tegen 't eind lijkt hij zijn focus 'n beetje kwijt. Hij ontvoert een meisje omdat hij zijn onschuld wil gaan bewijzen! Ondertussen gebeurd echter 't omgekeerde. Het meisje ontwikkelt natuurlijk een Stockholm-syndroom; zou dat werkelijk ook lukken als iemand voor je ogen aan 't moorden slaat? Je gaat bijna denken dat 't meisje zelf (ook) een getraumatiseerd verleden heeft, ze heeft al problemen thuis, zou d'r stiefvader aan 'r zitten? Mooi Lynchiaans moment, meisje en Maassen komen na een lange roadtrip op hun bestemming aan, een Ardense camping met kaboutertjes, Mariabeeldje en 't piepje van een schommel waarop een meisje zit te zingen. Dat gaat fout lopen. Jammer dat we dan niet even het geluid van zeg een grindpad horen als de twee naar de caravan lopen. Ik zei, de muziek is goed, maar het smeert wel alles potdicht. Dat werkt dan weer wel als om de haverklap dialogen worden overstemd, een goeie zet, zo ontwijk je die crappy Nederlandse teksten!