Breath

De inmiddels bekende thema's van Ki-duk Kim. Een huwelijk waarin de vrouw zwijgt en lijdt en de man schreeuwt en gewelddadig is. De symboliek van het veranderen der seizoenen. Deze film past die dingen toe op een relatie, zowel thuis als in een gevangenis, waar een ter dood veroordeelde ineens van de interesse van een vrouw kan genieten. (Terwijl ie net zo close was met z'n homosensuele medecelbewoners) Herhaling is een ander favoriet onderdeel van Ki-duk Kim en zo zien we steeds 't hetzelfde en is de spanning simpelweg wat er subtiel verandert en vooral hoe het dan afloopt. Zit allemaal wel weer consciëntieus in elkaar, kan recht naar 't toneel worden overgeplaatst. Toch mist 't het magische van Bin-Jip of het excentrieke van The Bow.