dinsdag 16 juni 2009
Salaam Cinema
Vond 'm ineens een beetje gemeen, die Makhmalbaf. Hij zit hier als een soort Nicholas Cage achter een bureau voor een Iraanse versie van Idols. Hij heeft zelf de advertentie in de krant geplaatst, waar natuurlijk gigantisch veel mensen op af komen. De openingsbeelden lijken wel uit 't Oostblok te komen, toen daar mensen naar de ambassades probeerden te vluchten. Als ze eenmaal binnen zijn begint Makhmalbaf te deelnemers te pesten. "Huil!" "Een goeie acteur huilt binnen tien seconden. 1,2,3.." Tot ze echt huilen en niet meer acteren. Eerst hopt ie nog van de ene naar de andere kandidaat, tot ie bij twee meisjes komt. Eentje is de archetypische Idols-deelnemer vol zelfvertrouwen en praatjes die Makhmalbaf eens even door gaat prikken. Hij stuurt ze honderd keer weg, om ze pesterig weer terug te roepen, tot het mooie stille meisje in tranen uitbarst. Best sneu. (Maar ook wel hilarisch) Heel raar, die agent uit Moment of Innocence duikt ook weer op. Ook maf, halverwege lijkt Makhmalbaf een bekende uit de gevangenis tegen te komen! Hoe fout is die Makhmalbaf eigenlijk, volgens mij was ie pro-revolutie. (Wat zou Kader Abdolah van zijn films vinden?)
Labels:
films uit de jaren '90,
Mohsen Makhmalbaf
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten