'Unless it comes out of a
fucking book, I don't know anything about anything!' In welke 'echte'
wereld wil je leven? De overspannen urban consumptiesamenleving, of de
fantasiewereld van pa, ergens diep in de bossen. Het tweede lijkt wellicht het
Platoonse ideaalbeeld, maar net als alle Mosquito Coast-nuts verliest
Captain Fantastic (Viggo Mortensen) de medemens uit het oog. Hij slaat
op zijn eigen manier óók door in individualisme. Het sterven van ma doet
hem met zijn talrijke kroost alsnog richting shopping malls
trekken. Pa doceert. 'Most of our fellow citizens engage in frenzied
shopping as their primary form of social interaction.' De Little Miss
Sunshine-karavaan werkt als komedie het best wanneer er op koopjesjagers
en white trash wordt gehakt. Het dissen van christenen gaat al een
tandje moeizamer, en een paar kilometer verder is de lol eraf, ondanks
wat Esperanto. Toch meer drama dan komedie, alle weemoedige Sigur
Ros-songs hadden het aangekondigd. The Wolfpack van pa slaat aan het
knorren, en de façade van pa begint vanachter zijn Dennis Wilson-looks
af te brokkelen. Vooral zijn relatie met de oudste (en dus) meest
onderdanige zoon is bij vlagen intens. George Mc Kay lijkt werkelijk op
Viggo. Ik gniffelde intussen om Amerika in één beeld van niets: het
elektronisch inschuifbare afstapje van een camper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten