woensdag 14 juni 2017

Fuocoammare

'Your position, your position.' Het minuscule eilandje Lampedusa staat plots op de kaart, wanneer duizenden vluchtelingen deze buitengrens van Europa proberen te bereiken. In de docu Fuocoammare (de titel van een Italiaanse schlager) zien we hoe zoiets gaat. De makers nemen echter ook een kijkje bij de 'gewone hardwerkende Lampedusier'. Meestal ben ik gek op zulke juxtaposities, maar dit keer werkt het niet. De ongemakkelijke verveling van het handjevol bewoners slaat dood, zo tussen de beelden van lijden en lijken. Het lijkt wel alsof de makers geen liefde op konden brengen voor die paar visserslui. Alsof ze dat simpelweg niet dúrfden, gezien de rest van het verhaal. Waarom niet wat vragen gesteld, terwijl de pasta wordt gekookt, en er liedjes op de lokale zender aangevraagd? De registrerende blik blijft te afstandelijk. Even steriel als de mannen in witte pakken die de vluchtelingen bijna letterlijk uit zee hengelen. Op dat vlak komt de film wél aan. Afrikanen secuur geteld, als ware zij koeien. Kaartje met nummertje erbij, en dan op de foto. Het lijkt net de slavenmarkt van Delos. (Het Lampedusa van de klassieke oudheid. En ook díe slaven werden door piraten gebracht hè...) De vluchtelingen stappen na keuring en ontsmetting, met zilverpapier ingepakt, in de buslijn van 'miseriecordie'. 'It's risky in life not to take a risk, because life itself is a risk.'

Geen opmerkingen: