The Event

'Let's bring back private property as it was before 1917!' De mensen in de Sovjet-Unie moesten bizar ver terug om hun wensen uit te drukken. Die dekselse communisten bleven maar overleven. In hun nadagen maakten de hardliners echter toch een cruciale fout. Gorbatsjev werd aan de kant geschoven – het gerucht op de pleinen gaat dat ie dood is – en een coup d'état is een feit. Deze tegenzet deed de perestrojka ontploffen, in het gezicht van de bovenbazen. De mensen durfden nu wél naar buiten te gaan, met Animal Farm-taferelen op de spandoeken. In The Event laat Lozhnitsa de oude beelden voor zich spreken. Net als de communisten weet hij wel raad met massa-observering. Zelfs wanneer de journaalbeelden niet door een eigen crew zijn geschoten, vindt hij zijn eigen, unieke ritme. Sereen met grimmige ondertonen. We zien een engelachtig blonde man met een racefiets aan de hand. Wat later flitst hij - in het zadel - voorbij. De fragmentarische teksten bewijzen dat tijden niet veranderen. Het is net Kiev. 'Vrienden, laat een ambulance door.' Een dichter ontwaart als een echte Oude Rus de poëzie in de gebeurtenis. 'Jeltsin, colossus of promise, rises.' Praten kunnen ze wel. Maar veranderen? De kwieke Peterburgse burgemeester Sobchack wekt een energieke indruk. Later fungeerde hij als mentor van Poetin en Medveded. Ik bedoel maar.