'Van kutjob naar kutjob'. Een fijne
fucked up kerstfilm uit sjoemelig België. Twee broers waren ooit beste
gabbertjes. Eentje met Jaap Stam-kop, de ander met zijn laatste
Rammstein-lok. Samen aan de criminele wandel, of hakkend op de
dansvloer. Maar nu is het 'goe' misgegaan, en heeft de dominante een
paar jaar in de bak gezeten. 'De smalle' kwam 'm braaf elke donderdag
opzoeken. 'Dat vergeet ik niet', zegt grote broer. Hij weet niet dat
zijn ándere reddingsboei inmiddels is 'ingenomen'. Van de eenvoudige Kain en
Abel-thematiek moet de film het niet hebben, maar het bekende verhaal
wordt bijzonder smakelijk opgediend. D'Ardennen scoort met mooie shots
(de zonnebank!) en rake details. Simons achter de bal... De broers
mijmeren over d'Ardennen, waar hun 'wonderfull' days lagen. Zelden klonk
een happy melodietje zo omineus, want ze rijden erheen, natuurlijk.
Daar duikt – na een korte, eerste flits – Jan Bijvoet op. In een leuk
onbedoeld verbandje houdt hij zich (net als in El Abrazo de la
Serpiente) bezig met plantjes... Hij mag de Tarantino-monoloog afsteken,
tijdens de grote Amerikaanse finale. Lynchy creeps in de caravan en de
Coen bros tussen de messen. Bizar, en zonder één hapering bloedstollend
spannend. Waalse nachten zijn lang. Was het allemaal maar anders gegaan
met die dame... 'Ik wil gewoon saai zijn. 'Thuiskomen om 5 uur, patatten
op, Blokken zien.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten