woensdag 28 juni 2017

Quand on a 17 Ans

Men in love. Nou ja. Jongens dus, van zeventien. Twee 'laatstgekozenen' vinden elkaar met een omweg. Ze zijn in veel elkaars tegenpolen. Zwart tegenover wit, boer versus stad. Doen versus leren. Maar allebei moederskindje. In een film van Téchine wordt zo'n feitje al snel nog intiemer dan gebruikelijk. De donkere jongen (een adoptiekind) heeft net vernomen dat zijn mama zwanger is. Het is dus tóch gelukt. Terwijl de takken van de boom haast seksueel ritmisch tegen het raam beuken, lijkt hij te denken aan zijn 'niet-conceptie'. Ware moeder eerder zwanger, dan was hij hier nooit geweest... In deze fase piekt de film. Een blauwe en bleue méditation. Nachtelijk dwaaltochten door het bergland, begeleid door sensuele strijkers. In het dal is de film een stuk aardser. De witte stadsjongen personifieert de gewone puber, met oorbelletje, Triggerfinger-poster aan de muur en ironische ja-knikjes als zíjn ma iets van hem wil. Zij zet een ongeloofwaardig soort 'puberruil' op. De twee jongens worden met elkaar opgescheept. Een huis vol crushes. Moeder en zoon gaan beide voor De Ander. Téchine raakt het rustige ritme uit het begin kwijt in broeierig melodrama. Ik zat te wachten op de logische conclusie. Het naaktgevecht, zoals Bates en Reed in Women in Love. Laten we het erop houden dat er ook hier een variant volgt. Meer dan één zelfs.

Geen opmerkingen: