Men in love. Nou ja.
Jongens dus, van zeventien. Twee 'laatstgekozenen' vinden elkaar met
een omweg. Ze zijn in veel elkaars tegenpolen. Zwart tegenover wit, boer
versus stad. Doen versus leren. Maar allebei moederskindje. In een film
van Téchine wordt zo'n feitje al snel nog intiemer dan gebruikelijk. De
donkere jongen (een adoptiekind) heeft net vernomen dat zijn mama
zwanger is. Het is dus tóch gelukt. Terwijl de takken van de boom haast
seksueel ritmisch tegen het raam beuken, lijkt hij te denken aan zijn
'niet-conceptie'. Ware moeder eerder zwanger, dan was hij hier nooit
geweest... In deze fase piekt de film. Een blauwe en bleue méditation.
Nachtelijk dwaaltochten door het bergland, begeleid door sensuele
strijkers. In het dal is de film een stuk aardser. De witte stadsjongen
personifieert de gewone puber, met oorbelletje, Triggerfinger-poster aan
de muur en ironische ja-knikjes als zíjn ma iets van hem wil. Zij zet
een ongeloofwaardig soort 'puberruil' op. De twee jongens worden met
elkaar opgescheept. Een huis vol crushes. Moeder en zoon gaan beide voor
De Ander. Téchine raakt het rustige ritme uit het begin kwijt in
broeierig melodrama. Ik zat te wachten op de logische conclusie. Het
naaktgevecht, zoals Bates en Reed in Women in Love. Laten we het erop
houden dat er ook hier een variant volgt. Meer dan één zelfs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten