vrijdag 16 juni 2017
Hell or High Water
'No hundreds, no bundles.'
Allemaal koele kikkers daar in Texas, met GTA in hun DNA. 'You boys are
robbing the bank?' De camera danst met veel klasse rond de eerste
crimespot. Ook álle minuten erna blijft Mackenzie's negende een perfect
gechoreografeerd crimepareltje. De aaneenschakeling van goeie teksten
houdt niet maar op. 'Bopped you in your snozzola, huh', grauwt Jeff
Bridges. De oude droogkloot moet samen met zijn 'injun' companion achter
de dieven an. Het is de laatste keer, voordat hij geacht wordt in die
rocking chair te gaan zitten. De film cut prompt naar de twee
bankrovende broers, chillend op de porch van hun aftandse boerderijtje.
Hell or High Water heeft ook wat te melden over debt relief America.
Enkel banken zitten nog met hun dikke zakenkonten op die bundles. Zingen
kan zo af en toe de zorgen verzetten. Waylon en Welch doen een duit in
het zakje, en richting einde wordt zelfs Little Dogies aangeheven. Mijn
hart is dan allang gestolen. De silhouetten van de broers tegen de
adembenemende Texas plains. 'I'm not afraid to die'. Hell or High Water
dendert door als The Sugarland Express, en eert die film soms onverbloemd. Bovenal is het natuurlijk een
super-Amerikaanse film. En Amerika drukt zichzelf het beste uit
'through criminality'. 'I've never met nobody who got away with
anything, ever.'
Labels:
David Mackenzie,
films uit de jaren '10
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten