dinsdag 12 juni 2018

American Honey

'We have just about everything. What would you like?' Het all-American dwarsverband tussen geweld en kapitalisme levert Andrea Arnold hier een goudmijn op. Een roadtrip op het dunne koord tussen liefde en waanzin. Het eenzame Texaanse meisje Star (what's in a name) ziet op een dag een Bangbros-busje voorbij scheuren. Trap muziek beukt – dit is dé subwoofer film van het jaar – en dan maar lol maken in de supermarkt. 'Yep! Yep!' De 'flashmob' blijkt helemaal geen porno te filmen, maar magazines te verkopen. Rondreizende salesmen kennen we nog van Maysles bros, en eigenlijk zijn de tijden nauwelijks veranderd. Star laat de armeboel de boel, en trekt mee. Ze krijgt les van niemand minder dan Shia Leboeuf. Dit uitgangspunt levert anderhalf uur aan fraaie ontmoetingen op. Als Spring Breakers met echte emoties. Of Wendy and Lucy zonder hond. (Al verschijnt die later toch nog). E-40 en Rae Sremmurd injecteren de adrenaline. Op verstilde momenten verlaten de verkopers van het rechte pad, richting Bushland, waar ze een ander soort folkmuziek treffen. Een trucker zingt zachtjes The Boss. Eén van de vele staaltjes improvisatie. De 100 minuten regel geldt echter wel. Dáárna begint op te vallen dat Star 'underwritten' blijft. Leert het zorgertje nu eindelijk voor zichzelf zorgen? In elk geval leert ze loslaten. 'I feel like I'm fucking America!'

Geen opmerkingen: