Baby Driver

'Watch your mouth!' 'I'll watch what I want to watch.' Elk jaar wordt de cinefiel een paar keer gefopt door de 'metascore'. (Laat je dan ook niet leiden door data mining!) Baby Driver scoort een respectabele 86, maar stelt niets voor. Zelfs als zomer-niemendalletje zou het me vervelen. Zonder nu uitgebreid de polico-kaart te willen spelen, is het een echte crime is cool-film. Lekkere mensen, lekkere liedjes, en dan lekker mensen traumatiseren. Voor de moraal van het verhaal voegde men nog een rechtszaak toe. Een zinloos coda. Tuurlijk, als gamers-dream kan de film er wel mee door. De achtervolgingsscenes zijn retestrak gefilmd, niet voor niets leende Walter Hill zijn stem aan de film. Toch is de choreografie ergens ook té verzorgd. De geur van brandend rubber – laat staan brandend vlees – ruiken we nergens. Een Bieber-mannetje zet zich achter het stuur van product placement cars om een onbestemde schuld af te lossen. Zijn backstory lijkt op die van Batman (het enige narratief dat pubers snappen) en hij praat al even weinig. Muziek luistert hij wel volop. Voila, de pitch van de makers. De jongen overstemt zijn tinnitus met iPods en cassettes. Een geinig idee, die de poppy megamix een concrete rol geeft. Ik zou denken dat zo'n getraumatiseerde jongen wat steviger werk zou draaien, overigens. Maar, ach, wie ben ik. 'Just an educated guess, from an uneducated man.'