zondag 10 juni 2018
Okja
'Never mistranslate. Translation is sacred.' Het Zuid-Koreaanse team onder leiding van Bong Joon-ho heeft haar draai in de wereld van de internationale film gevonden. Okja knalt met plezier van het scherm, en ver voorbij vele smaakgrenzen. Terwijl de film eerst nog een Disney-avonturenfilm lijkt. Maar dan met extra schijt. Uit het beest, en aan iedereen. Tilda Swinton was er in voorganger Snowpiercer al bij, en leeft zich opnieuw uit. Ze leidt een vleesconcern dat naar een ander imago snakt. Hoe dat varkentje te wassen? Een stukje glocalized farming! Na tien jaar trekt Jake Gyllenhaal de wereld in om de resultaten te bekijken. Tussen alle aanstellerij door doet hij er een schep bovenop. De perfecte parodie op alle Steve Irwins en Freek Nogwats. 'Fucking film me Jennifer!' Het beste varken treft men (uiteraard) in Zuid-Korea, waar een meisje haar Okja tot een fiks aantal karbonaadjes heeft opgekweekt. Op naar de USA. Maar nog voor mens en beest in Droomfilmland zijn, neemt Bong al verrassend brute 'cuts'. Scherpe achtervolgingen, een dialectisch mierenneukende Paul Dano en... John Denver in de supermarkt. Kijk, dat zijn de invallen die we willen zien. En in tegenstelling tot Snowpiercer blijkt de parabel geen parabel. Dit is dé combo met Grave. The real deal, the raw deal. Mijn trek in een Bi-Fi verging snel. 'If it' cheap, they'll eat it.'
Labels:
films uit de jaren '10,
Joon-ho Bong
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten