'Flikker, je geniet hiervan!?' De IJslandse verveling leidt tot
vroegneukers. Ik grinnikte 'r eerst nog om – en herinnerde me een
statistiekje dat ik ooit las. Vervolgens blijkt de ganse film erover te gaan. Zelfs in koude zomers kan het broeien, tussen BFF's
forever. De ene hoopt op schaamhaar, de ander op zijn vriend. Van chemie
tussen de twee is tragisch genoeg geen sprake, maar eigenlijk past dat
wel. In het dorp is geen reet te doen, en er woont trouwens ook geen
hond. Daar krijg je dus projectievriendschappen en liefdes van. De
claustrofobische leegte doet de rest. Thuis zitten dan ook nog eens
continu zusjes te klieren, terwijl ze naar The Sugarcubes luisteren. (In
IJsland zegt men waarschijnlijk: ach die solocarrière, toen met de
Cubes was Björk echt goed.) Heartstone gaat er ook lekker rauw
tegenaan, al werd ik de zwiepende camera's wel beu. Die zie ik iets te
vaak vandaag de dag. Het verhaaltje belandt, net als de personages, in
een tussenstaat. Half groep 8, en half volwassen. Tikkertje naast
bevlekte onderbroeken. Het neigt soms naar een hardcore Carry
Slee-verhaal, maar blijft net aan de intelligente kant van de lijn. Hoe
kleiner het dorp, hoe moeilijker het is om homo te zijn. En, wat als je
'guilty by association' bent? Puberproblematiek in optima forma. Tenten
ritsen open... 'Ik ben niet thuis, zelfs niet voor Christian.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten