'Gun's always loaded, even if it ain't.' Zou er een film over gelukkige
indianen bestaan? Het rijpe talent Sheridan schreef vorig filmjaar al
het uitstekende Hell or High Water. Hier doet hij ook nog de regie, als
een echte auteur. Zijn stijl is duidelijk herkenbaar. Moderne westerns,
met aandacht voor 'de marginalen'. Wind River speelt in het gelijknamige
reservaat, waar de overgebleven indianen hun leegte met de bekende
middelen dempen. Verdreven naar een barre staat, rest hen ook niets
anders dan een barre staat. Jammer genoeg is geen hoofdrol weggelegd
voor een native. Dat wordt toch weer aan twee 'crackers' overgelaten.
Jeremy Renner doet zijn best als plaatselijke 'wildlife inspector' (geen
ironie). Hij identificeert zich volkomen met de indianen, een mooi,
bijna 'polico' detail. Soms tot ongenoegen van de locals: 'the only
thing native about you is your ex-wife. Natuurlijk valt er snel een
dooie, en komt er nóg een buitenstaander. Een 'little FBI girl', die als
Lindsey Vonn-mutsje, achterop de bagagedrager mee mag. Dat ligt
allemaal teveel voor de romantische hand. Gelukkig Sheridan kleurt alles
opnieuw met veel schwung in. Zacht fluisterende vocalen op de
soundtrack. Het vleugje Ander-magie. En de paradoxale – eigenlijk
frontaal botsende lessen –uit de stateloze wildernis. B-film grof, op
een goede manier. 'Look what you chose!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten